دیر زمانی ساکنان عرض همدمای 21 درجه را "توسعه یافته" و ساکنان عرض های گرمتر را "توسعه نیافته " می نامیدند. بعد این عبارت مودبانه تر شده و به "توسعه یافته" و "در حال توسعه" تغییر پیدا کرد. همان که در ادبیات سیاسی کلاسیک "جهان اول" و "جهان سوم" نامیده می شود. اکنون مدتی است که تعارف را کنار گذاشته و به واقعیت جغرافیایی این تقسیم بندی توجه کرده و رسماً می گویند:" حوزه شمال " و " حوزه جنوب" . اما این تعریف هم دقیق نیست. مخالفان جهانی سازی تقسیم بندی دیگری به کار می برند که در انتهای این نوشتار ذکر می شود، اما در ابتدا لازم است گفته شود چرا اینان قائل به این نوع نامگذاری برای تقسیم بندی جهان شده اند. آنها می گویند ظاهر امر این است که توسعه جهانی یک رقابت برابر است. همه کشورها می توانند وارد رقابت برای توسعه و یافتن سهم و مکان خود در چشم انداز اقتصاد جهانی شوند. ابزارهایی مثل دموکراسی، اقتصاد باز و غیر دولتی، تعامل با تجارت جهانی و ... از جمله پیش شرط های ورود به این مسابقه انگاشته می شود. اساساً برپا بودن چنین مسابقه ای و باز بودن فضا برای ورود هر رقیب تازه ای در آن را دروغ نمی گویند. اما یک نکته بزرگ در باره شرایط ادامه مسابقه را از قلم انداخته اند. این مسابقه از ابتدای قرن حاضر شروع شده است. (عصر نیوکلونیالیسم). از همان ابتدا شرایط مسابقه به گونه ای بوده که آنهایی که جلو می افتاده اند می توانسته اند سریع تر از قبل به صورت تصاعدی پیش بروند. و آنها که عقب می افتاده اند روز به روز توان رقابتشان ضعیفتر می شده است. به یک مسابقه ماراتن فکر کنید که با حضور صدها نفر برگزار می شود، اما چند نفری که زودتر به هزار متر اول برسند بقیه مسابقه را می توانند با دوچرخه ادامه بدهند. در هزار متر دوم موتورسیکلت های هارلی دیویدسون در انتظار این پیشقراولان است. در هزار متر سوم زودتر رسیدگان می توانند موتورها را به دور انداخته و بقیه مسابقه را با رولزرویس های سریع و راحت ادامه دهند. در حالی که آن بقیه همچنان با زانوهای رنجور و دهان خشکیده و قلب پر تپش و عرقی که از چار ستون بدنشان روان است دارند می دوند و می دوند. می دوند و می دوند. چند نفر از این دوندگان خسته شانس رسیدن به آن اولی ها ی سوار بر لیموزین های سریع و مجهز به کولر و یخچال و...را دارند؟ واقعاً چند نفر؟ بر همین مبنا مخالفان جهانی ساز می گویند به جای عبارت " شمال " و "جنوب" یا " جهان اول " و " جهان سوم" و "توسعه یافته" و "در حال توسعه " دقیق ترین و درست ترین عبارت "برندگان" و "بازندگان" است. همیشه باید کشورهای صنعتی پیشرفته را برندگان و کشورهای عقب مانده حوزه جنوب را بازندگان نامید. این نامگذاری خشن و نا امید کننده است، اما متاسفانه دقیق و درست است.