چند تا کار قرار بود ما دوستان اهل محیط زیست انجام بدهیم که نداده ایم. یکی آسیب شناسی تشکل های زیست محیطی، دیگری بررسی امکان راه اندازی یک تشکل قوی و فراگیر که واقعا امکان تحت فشار گذاشتن حاکمیت را برای حفظ محیط زیست داشته باشد، دیگر راه اندازی یک پاتوق و دیگر دست کم مجمعی از وبلاگ نویسان و روزنامه نگاران علاقه مند که در موارد لازم به طور هماهنگ در باره مصائب زیست محیطی ابراز نظر کنند. تا یکی دو تا از این کارها انجام نشود همچنان تلاش ما پراکنده و بی اثر خواهد بود.  از همه دوستان فعال و دلسوز مثل درویش، مژگان،آیینه چیانها،دولتشاهی، عیوض زاده،روانبخش،نوروزی،دکتر معطری،فاریابی،سام خسروی فرد،خضرحیدری،فضل پور و . . . دعوت میکنم در این باره جدیتر فکر کنیم. هر کس در وبلاگ خودش عجالتا پیشنهاد اجرایی و مشخصش در همین باره را بنویسد. موضوع این است: چطور میتوان توان و علاقه پرشور اما پراکنده و نه چندان موثر طرفداران محیط زیست در ایران را هدفمند و متمرکز کرد؟