ابتدا: در اصفهان زاینده رود خشک شده و سی و سه پل ترک برداشته است. در این چند ماه در این باره بسیار خوانده و شنیده ایم. اما نگرانی دیگر برای این توریستی ترین شهر ایران این است که بنا به گفته رئیس جامعه هتل‌داران استان اصفهان " حضور گردشگران خارجی در نیمه اول امسال در این شهر نزدیک به صفر بوده است."  علی اصغر رضایت در گفتگو با خبرگزاری مهر تاکید کرده است: " میزان درصد اشغال هتل‌داران اصفهان از نظر پذیرش گردشگر خارجی نسبت به سال‌های قبل بسیار کاهش یافته است". این در حالی است که پیشتر حامد دهقانان، معاون گردشگری سازمان میراث فرهنگی از رشد ۳۰۰ درصدی ورود گردشگر خارجی به ایران خبر داده بود.  رضایت در واکنش به این اظهارات گفته است: " پاسخی ندارم. اما باید واقعیت را بیان کرد." یک سوال این است که اگر آمار سال گذشته سازمان میراث فرهنگی و گردشگری را ملاک قرار دهیم قاعدتا این سیصد درصد افزایش یعنی هشت میلیون توریست ورودی بیشتر، این هشت میلیون اگر به اصفهان پا نگذاشته اند به کجا رفته اند؟ این وجیزه به دنبال یافتن پاسخ این سوال نیست، قصد ایجاد نگرانی برای شهر اصفهان را نیز ندارد. نگرانی دیگری هست که در فراز آخر به آن اشاره می شود.

بعد: مقام موصوف (معاون گردشگری سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور) چند ماهی بعد از انتسابش به این سمت سرانجام رودرروی خبرنگاران نشست و جز اعلام خبر غافلگیرکننده افزایش 300 درصدی ورود گردشگران خارجی به ایران از قصدش برای تمرکز بر جذب گردشگر از کشور چین سخن گفت. وی با اشاره به جمعیت کشور چین تاکید کرد اگر بتوانیم فقط بیست و پنج درصد، بله بیست و پنج درصد از این جمعیت را به ایران جذب کنیم تحول لازم در صنعت ایرانگردی ایجاد می شود. اینکه چرا ما باید بر بازار گردشگری چین تمرکز کنیم و چرا به این نتیجه رسیده ایم و برنامه ما برای اجرای این هدف چیست بر اساس آنچه که از مصاحبه ایشان مستفاد می شود به شرح زیر است: اولا به این خاطر که چین یک میلیارد و دویست میلیون نفر جمعیت دارد که بیست و پنج درصد آن می شود سیصد میلیون نفر، در حالی که فی المثل کشورهایی مثل هلند و بلژیک و اتریش( از جمله بازارهای معمول تورهای ورودی) حدود چهار میلیون نفر جمعیت دارند و بیست و پنج درصد جمعیت آنها حداکثر می شود یک میلیون نفر! دوما به این خاطر که دولت چین به تازگی ایران را در فهرست کشورهایی که سفر به آنها مجاز است قرار داده ( اینکه کشور دوست و برادر چین که حتی ما چادر نماز و قرآن هم از آن وارد می کرده ایم تا حالا اجازه نمی داده شهروندانش به ایران سفر کنند نکته انحرافی موضوع است، نکته اصلی این تصور است که برای تبدیل جایی به بازار مبداء گردشگری فقط کافی است شهروندان آن اجازه ورود به ایران را  داشته باشند) و سوم اینکه جناب ایشان یعنی آقای دهقانان قصد دارند برای آغاز اجرای این طرح بزرگ سفری به چین داشته باشند. گفت خشت زیر سر و بر تارک هفت اختر پای. ایشان یک سفر به چین می روند، یک جایی سخنرانی می کنند، بعد سیصد میلیون چینی سر از پا نشناخته روانه ایران می شوند. لابد حسن یوسف دارند و دم مسیحایی و صوت داوودی.الله اعلم.

سرانجام: اشاره شد به یک نگرانی که این یادداشت قصد پرداختن به آن را دارد. چه جای نگرانی هست در کشوری که یک مقام میانپایه آن با یک سفر می تواند سیصد میلیون گردشگر خارجی جذب کند؟ لابد هیچ. بله به همین صراحت هیچ. فقط به این فکر کنند که اگر آن سیصد میلیون چینی فقط روزی یک بار قصد رفتن به مبال داشته باشند با این وضعیت موجود سرویس های بهداشتی در ایران چه خبر می شود؟ نگرانی دیگری نیست.