طرح هدفمندي يارانه ها(اين ياي نسبت بعد از هدفمند دال بر انجام فعل هم هست و لزومي ندارد فعل زائد کردن را هم بعد از آن بياوريم) مناقشه برانگيزترين موضوع امروزين رسانه ها است.

همچون هر موضوع ديگری ماجرا سخت آغشته است به سياست  و گفتن اينکه بايد بشود يا نشود ظاهراً نعل به نعل ما به ازاي زنده باد اين است و مرده باد آن. سکوت کارشناسان و نويسندگان محيط زيست در اين باره هم شايد ناشي از محظوريت آنها براي درآغشتن با همين حال و هواها باشد. اما به هر حال هدفمندي يارانه ها از ديد زيست محيطي مقوله بسيار مهمي است. روح طرح اين است که مردم ناچار شوند هزينه واقعي کالاهاي اساسي را بپردازند. کالاهاي اساسي هم در اينجا مستقيم يا غير مستقيم همان منابع طبيعي هستند، از انواع حامل هاي انر‍ژي بگير تا نان که حاصل شدنش وابسته به خاک رو به قهقراي کشور است و آب روز به روز ته نشين شده تر و يا آب، بله آب، که مفت هفت مرحله تصفيه مي شود و مصنوعاً خنک مي شود و طبقه بيستم مي رسد به دست بانوي محترم مصرف کننده شهري که هرگز يک بار در عمرش زن بختياري را نديده است که براي يک باديه آب سه کيلومتر توي کوه و کمربايد طي طريق کند. صد سال نصيحت و پند و اندرز باعث نشده است که مردم اندکي، ‌بله، ‌حتي اندکي از مصرف مواد مرتبط با منابع تجديد نا پذيربکاهند. مي گوييم درياچه اروميه دارد خشک مي شود به خاطر نوزده سدي که مثل شمر راه بر حقابه آن بسته اند. اين نوزده سد مفت بر پا نشده اند، برپايشان داشته اند تا مردم عزيز و گرامي بتوانند توي يک هال بيست متري پنجاه لامپ روشن کنند و هم زمان که دارند دوش مي گيرندهمه لامپ هاي خانه و تلويزيون و ضبط و.. روشن باشند. مي گويند قيمت برق بالا برود به مردم فشار وارد مي شود، طفلکي ها گناه دارند. طفلکي هاي ديگر دشت هاي تفتيده فارس هستند و درياچه هاي آن که يک به يک خشک مي شوند و پليکانها و درناهايي که ديگر هرگز نمي آيند و خاکي که شسته شده وسرزميني که برگ و بارش را از دست داده است. ممکن است بگويند اين موش براي رضاي خدا صيد نشده و واضعان طرح شايد آخرين چيزي که به آن فکر مي کرده اند محيط زيست بوده است . شايد. اما اين طرح به هرحال اثرگذارترين فعاليت دولت در حوزه محيط زيست است و جانمايه آن هدفي است که کارشناسان محيط زيست سالها براي تحقق آن پاي فشرده اند و روزنامه نگاران و نويسندگان محيط زيست درباره آن قلمفرسايي کرده اند.

مثل هر طرح فراگير ديگري، ‌جاي اين نگراني وجود دارد که فشارهاي دماگوژيک دولت را براند به سمت رفتارهاي عوامگرايانه و در هنگامه عقب نشيني، ‌آنچه را که از طرح اتفاقاً مفيدتر بوده وابگذارد و با تدوام هزينه از محيط زيست فعلاً از بخش هايي که اجراي آنها قدري رياضت عمومي مي طلبيده ،‌صرف نظر کند . نکته همين است. به همين خاطر مهم است که دلمشغولان محيط زيست فعالترو موثرتر جنبه هاي زيست محيطي طرح هدفمندي يارانه ها را برکشانند به عرصه عمومي و با قدري فاصله گرفتن از رفتارهاي سانتيمانتاليستي احساسگرايانه از خاطر نبرند که اهميت اين طرح کمتر از قطع چند درخت دست کاشت دريک باغ دولتي نيست.همه حرف همين نبود که در اين آخر گفته شد ،‌اما جان حرف همين بود.