ناصر کرمی

نظرسنجي ايرن نشان مي دهد که بيش از 84 درصد طرفداران محيط زيست با اعلام امسال به عنوان " سال ملي سوگواري براي تنوع زيستي ايران " موافق هستند. حدود 10 درصد گفته اند چنين برنامه اي احتمالاً تاثيري در تغيير شرايط حفاظت تنوع زيستي در ايران ندارد(يعني با خود برنامه مخالف نيستند، اما درباره اثر گذاري آن ترديد دارند) 3 درصد جانمايه موضوع را اغراق آميز دانسته اند و فقط يک درصد گفته اند که با چنين برنامه اي کاملاً مخالفند. سه چهار تايي از وبلاگهاي جدي محيط زيست هم از موضوع استقبال کرده اند، مثل هميشه از همه جدي تر، مهار بيابانزايي و محمد درويش . اما دريغ از يک حرکت جدي در همين زمينه. شايد هم هنوز براي قضاوت زود باشد، چون به هر حال فعلاً از خود سال جهاني تنوع زيستي هم فقط دو هفته مي گذرد. نه لزوماً در ارتباط با طرح اعلام امسال به عنوان " سال ملي سوگواري براي تنوع زيستي ايران " بلکه به طور کلي درباره دامنه کنش و نفوذ سبزهاي ايران(با جنبش سبز اشتباه گرفته نشود!) در محيط سايبر مي توان اين تصور را داشت که اساساً تنبلي، بازيگوشي و سبکسري روح غالب فضا را در اختيار دارد. انگار انگيزه و اراده اي براي يک حرکت جدي، مسئولانه و اثر گذار وجود ندارد، انگار غالب سبز نويسان مباحـــث فانتزي و نه چندان جدي را ترجيـــــــح مي دهند، انگار بسياري از آنها از فضاي اينترنت و به ويژه وبلاگستان صرفاً به عنوان محيطي براي خودنمايي، دوستيابي و .. استفاده مي کنند، انگار اين فضا به خاطر تنبلي و گرفتاري قديمي ترها ( از جمله نگارنده ) به شکل افراطي جوانسالانه و سبکسرانه شده است و ...خيلي انگارهاي ديگر. و شايد هم اين حرفها بدبينانه است و موضوع را بايد فقط نسبت داد به سياست زدگي و التهاب اين روزهاي جامعه و اينکه کمتر کسي حوصله تمرکز درباره مسائلي به جز آنچه که درسپهرسياست جاري است، را دارد.

به هر رو تازه دو هفته از سال جهاني تنوع زيستي گذشته و در کشوري که در همين چند دهه اخير بيش از نود درصد حيات وحش خود را از دست داده ، انتظار مي رود واکنش ها درباره اين مسائل بسيار چشمگير تر و مسئولانه تر باشد. به ويژه از سوي هواداران و کارشناسان و نويسندگان محيط زيست.