ظاهرا بر خلاف آنچه كه انتظار ميرفته مشاركت مردمي در ايران براي حمايت از مردم غزه چندان چشمگير نبوده است. در اين باره به ويژه جالب توجه است كه تظاهرات 130 هزارنفري در لندن، 100 هزار نفري در نيويورك، 50 هزار نفري در كوالالامپور و حتي 40 هزار نفري در استانبول با راهپيمايي هايي كه در همين باره در تهران برپا شد، مقايسه شود. هر كدام از اصحاب جامعه شناسي سياسي در اين باره احتمالا تحليل متفاوتي دارند. اما در يك نگاه دم دستي مي شود در اين ماجرا رد پاي مخرب رسانه هاي داخلي و به ويژه تلويزيون و نيز سازمان تبليغات اسلامي را پيدا كرد.  ميتوان گفت از بس هر روز، حتي در آرامترين روزها، غزه را غرق در خون و نا آرامي نشان داده اند حالا كه واقعا غزه يكي از خونبارترين ايام تاريخش را تجربه ميكند آستانه حساسيت مردم به اين موضوع در حد مطلوب نهادهاي رسمي نيست. از سوي ديگر به ظاهر سازمان تبليغات اسلامي علاقمند است به هر بهانه اي گاه و بي گاه مردم را به خيابان بكشاند، در اين باره ابزارهاي كارايي هم در اختيار دارد، اما زود به زود روانه خيابان شدن بالاخره به تقليل شورانگيزي موضوع مي انجامد. خدابيامرز آقاي دريايي هميشه به ما توصيه ميكرد به عنوان روزنامه نگار لازم است خويشتندار باشيم و از آنچه كه جانمايه نوشته ماست يك پرده خونسردتر بمانيم. براي مثال اگر في المثل براي يك زلزله شش ريشتري تيتر ميزديم كه "فاجعه تاريخي" نصيحت ميكرد به روزي فكر كنيم كه شايد زلزله شش و نيم ريشتري بيايد و در آن روز با اين تيتري كه حالا زده ايم كم خواهيم آورد براي ايجاد يك شورانگيزي افزونتر. واقعيت اين است كه حالا هم رسانه هاي ايران كم آورده اند در برابر عمق فاجعه غزه و هر تلاششان براي برانگيختن شور مردم در اين باره باسمه اي و بي اثر به نظر مي رسد. همه واژه های حماسی و پر طنین قبلا برای حوادثی خرج شده اند که در جایی مثل غزه میتوان آنها را وقایع روزمره نامید. وقتی زخمی شدن یک تظاهرکننده را فاجعه، سربازی که او را با باتوم زده جنایتکار بی همتا و موضوع را یک روز خونین در غزه مینامیم، بدیهی است که بزرگترین نویسندگان و سخن سازان هم برای توصیف احوال این روزهای غزه لغت کم بیاورند. روزنامه نگاران غیور وطنی باید فکر این روزها را هم می کردند.

برای برانگیختن شور مردم تلویزیون حتی استاندارد تلویزیونهای کابلی اروپا را هم رعایت نکرده و در ساعات اول شب تصاویر اجساد مثله شده و تکه تکه کودکان را به تماشا گذاشت. لابد شما هم از بس از همین تصاویر دیده اید اکنون این عکس هیچ حسی برای شما ایجاد نمیکند!!