فرصت مرتاض براي استراحت
ابتدا:چندي پيش يك نهاد رسمي آماري را منتشر كرد در زمينه همه گيري شماري از بيماري هاي اعصاب و روان . آمار شگفت انگيز ، غافلگير كننده و بعضاً غير قابل باور بود . آنچنانكه نهاد مربوطه مجبور شد در نهايت از مطبوعات درخواست كند از چاپ گزارش خودداري كرده و يا آنچه كه تا آن زمان چاپ شده را به هر نحو كه صلاح مي دانند تكذيب كنند. و البته اطلاع عموم از اين نكته كه بليه افسردگي چه اكثريتي از جامعه را در بر گرفته ، چند درصد از مزدوجين محترم عملاً در معرض يا مرز طلاق عاطفي هستند ، اضطراب حتي به سنين كمتر از نوجواني كشيده شده و بسياري معضدات روحي و رواني ديگر چندان به صلاح جامعه نبود.
ديگر: بهداشت رواني جامعه البته مقوله پيچيده اي است كه مولفه هاي متعددي در حوزه هاي اقتصادي ، اجتماعي و فرهنگي را در بر مي گيرد. اما ترديدي نيست كه داشتن وقتي براي فراغت ، گذران سالم و مفرح اوقات فراغت و اساساً توان اينكه آدمي هر از چند گاهي از دلمشغولي هاي مدام و معمولش فارش باشد ، در اين زمينه نقشي مهمتر دارد.گفته مي شود كه به طور متوسط برای داشتن رواني سالم در بيست و چهار ساعت ، شش ساعت ، در هفته حداقل يك روز و در ماه حداقل چهار روز بايد وقت فراغت داشت . وقت فراغت يعني وقتي كه آدم در آن مجبور به انجام هيچ كاري نيست . از اين نظرخوابيدن ، غذا خوردن ، به اجبار در جمع خانواده با اين و آن سرو كله زدن و ... در اين تعريف قرار نمي گيرد.تفريحات عمومي ،مثل ورزش ، طبيعت گردي ، مصرف اقلام فرهنگي همچون سينما ، موسيقي ، نتاتر و ... و همچنين مسافرت از اين جهت مابه ازاي دقيق مقوله اوقات فراغت محسوب مي شوند . در يك شهر ده ميليوني مثل تهران ، بر اين مبنا شهرو ندان روزانه شش ميليون ساعت اوقات فراغت دارند كه لازم است به شكلي سالم و مفرح آن را بگذرانند ، آيا زمينه و امكانات مناسبي در اين باره وجود دارد؟ به شكل ساده اي مي توان واقعيت موضوع را احصاء و بررسي كرد : مجموع مراكز تفريحي ،هنري ، ورزشي و .. تهران در هر شبانه روز مي توانند چند نفر – ساعت امكان گذران اوقات فراغت عرضه كنند ؟ بديهي است كه در وضعيت موجود دراين باره نمي توان به امكان بهره مندي افزون بر حتي پنج درصد شهروندان هم اميد داشت . پس آن 95 درصدي كه يا وقت فراغت ندارند ، يا از دسترسي به امكانات اوقات فراغت سالم محرومند چه سرنوشتي پيدا مي كنند ؟ اغلب آنها مصداق همان گزارش آماري مي شوند كه در نهايت انتشار آن به صلاح جامعه تشخيص داده نشده و يا ... خيل جواناني كه مدام به جرم فراغت هاي ناسالم و مضر نكوهيده و يا تمشيت مي شوند .
سرانجام :گذران اوقات فراغت يك موضوع بسيار راهبردي است . حتي مي توان گفت نقش آن در تنش و ناپايداري اجتماع كنوني ما پررنگتر از مسائل اقتصادي و فرهنگي و سياسي است . اما نگاه دولت و حاكميت به موضوع هرگز تا به اين پايه كه انتظار مي رود ،جدي نبوده است .همه مردم مرتاض انگاشته مي شوند در حالي كه حتي مرتاضها هم گاهي به فراغت و تفريح احتياج دارند .
هفته پیش میخواستیم این عکس را به عنوان یک تصویر تزئینی کنار مطلبی در باره پیست دیزین چاپ کنیم. بعد بنا به ملاحظات ضروری از تصمیم خود منصرف شدیم. عکس هیچ نکته غیر اخلاقی ندارد. حجاب این خانم هم از حد شرعی کاملتر است. فقط شاید بشود به رژ او ایراد گرفت که آن هم اصلا موضوعی مغایر با عرف و وضعیت اخلاقی و اجتماعی موجود نیست. پس چرا این عکس چاپ نشد؟ گمان میکنم فقط به خاطر روحی که در لبخند، سرخوشی و فراغت این خانم هست. این روح البته مغایر با وضعیت موجود است.