ساعت دو نیمه شب به وقت محلی دارم این مطلب را در یک کافی نت در کوالالامپور مینویسم. آن هم با کامپیوتری که حروف فارسی ندارد. مالزی آسیای کوچک است. یک ویترین زیبا از یک فاره بزرگ. همه چیز حسرت بر می انگیزد شرحش را هفته بعد در تهران مینویسم. تا حالا از آن بارانهای تروپیکال که به شدت دوستشان دارم خبری نبوده است. امیدوارم فردا ببارد. فردا به ملاکا میروم که قدیمیترین شهر مالزی است.