قاتل آن ۱۷ جوان کشته شده در زیر آوار ساختمان سعادت اباد کیست؟ صاحب ساختمان؟ مهندس طراح؟ مهندس محاسب؟ شهرداری منطقه یا هر نهاد دیگری که الزاما و قانونا باید در ایران مدافع حقوق شهروندان باشد اما . . . یا نیست یا وظیفه اش را انجام نمیدهد؟ اما به اندازه همه اینها، من فروپاشی اقتصاد روستایی را دراین ماجرا دخیل میدانم. اینکه برای حداقلی از معیشت چاره ای جز مهاجرت به شهر نیست. مهاجرتی که فقط یکی از مخاطرات آن اینگونه جان سپردن زیر اوار یک ساختمان سست و بی بنیاد است. چهار هزار سال پیش همورابی در لوح معروفش به تفصیل قوانینی را ذکر کرده درباره اهمیت ایمن سازی ساختمانها و حتی در این لوح میزان مجازات معماری که یک خانه سست را بسازد نیز تعیین کرده است. چهار هزار سال بعد از ان زمان، اکنون در ایران حتی هیچ نهاد مسئولی نتوانسته به طور دقیق دلیل فروریزی ساختمان سعادت اباد و میزان احتمالی مجازات عاملان ان را اعلام کند. دیروز در کوهدشت عزای عمومی بوده برای ان هفده قربانی ساختمان سازی بی بندوبار در ایران. به گزارش خبرگزاریها اکنون موجی از اندوه و ماتم این شهر محروم را فرا گرفته است. به عنوان مقایسه ای از دانش مهندسی ساختمان در ایران و جهان توجه شما را جلب میکنم به این دو عکس: دو پله ، بله فقط دو جور پله . یکی شاهکار هنر و دیگری فاجعه مهندسی! یکی در ایران و دیگری در اروپا.