و سرانجام بساط شهرک زیتون برچیده شد. در پست دیگری به طور مفصل شرح ماجراهای پشت پرده این شهرک را خواهم نوشت. ماجراهایی که از سویی فساد و رانت خواری نهادینه شده را نشان میدهد، در مراجعی که انتظار میرود حامی امنیت، منبع طبیعی و عدالت باشند و از سوی دیگر ندانم کاری و ناتوانی دیرپا در سازمان حفاظت محیط زیست. اما در این فرصت میخواهم قهرمان اول پروژه نجات سرخه حصار، قدیمیترین منطقه حفاظت شده جهان را معرفی کنم: دکتر محمدباقر صدوق، مدیر کل محیط زیست استان تهران. مردی که با وجود قلب بیمار و تازه عمل کرده اش جرات کرد با لابی نیرومند و متنفذ!! زمین خواران زیتون در بیفتد و لودرها را به محوطه مستحدثات غیر قانونی این شهرک روانه کند. تصویری که از دکتر صدوق داشته ام همیشه مردی شجاع و وارسته بوده است. شاید کمتر کسی بداند که به خاطر اقدامش علیه ازادراه تهران-شمال از ده سال پیش تا همین پارسال عملا تبعید شده بود به کویر میقان! و هرگز اقدام شجاعانه اش در یک روز قبل از اعلام کلنگ زنی ان ازاد راه را در ده سال پیش از یاد نمیبرم که گفته بود : هر کس فردا پایش را توی منطقه البرز مرکزی (محل کلنگ زنی ازادراه) بگذارد، با تیر او را خواهیم زد و مطمئن باشید فردا همه محیط بانان منطقه دستور تیر دارند! و البته فقط کسی که میتوانست علیه رئیس جمهور مقتدری مثل هاشمی رفسنجانی دستور تیر بدهد یارای رودر رویی با رانت خواران زیتون را هم میتوانست داشته باشد. برای دکتر صدوق ارزوی سلامت و عمر دراز میکنم، مردی که میدانیم چقدر مدیرانی مثل او کم شمار هستند . . .