عکسهای رویتر از کشف یک قبیله ماقبل تاریخ هفته گذشته بسیاری از مردم جهان را متعجب کرد. اما جالب است بدانید که این کشف از نظر جغرافیدانان چندان واقعه عجیبی نیست، چون تردیدی وجود ندارد که هنوز در گوشه وکنار کره زمین، از جمله ایران(بله، ایران!) نقاط کشف نشده و ناشناخته متعددی وجود دارد. در این نوشته شماری از این مناطق را مرور میکنیم. ابتدا باید اشاره کنیم به گزارش چندی پیش مجله علمی New scientist     که در آن ذکر شده براساس تحقیقات Survival International در حال حاضر بیش از ۱۰۰ قبیله و در مجموع حدود ۴۰ هزار نفر وجود دارند که هنوز با بقیه دنیا تماس برقرار نکرده اند:

Gangkar Puensum واقع در بوتان با ۷ هزار و ۵۴۱ متر ارتفاع، اولین محل در آخر دنیا و بلندترین مکانی است که دست انسان تاکنون به آن نرسیده است.

کوهنوردان سه بار برای رسیدن به قله این کوه تلاش کرده اند اما از سال ۱۹۹۴ دولت این کشور آسیایی به منظور احترام گذاشتن به مذاهب سنتی جمعیتهای محلی تلاشهای جدید را ممنوع اعلام کرد.

کوههای Nyainqentangla شرقی است که از ۱۶۴ قله این کوههای تبتی هنوز هیچ انسانی قدم به ۱۵۹ قله آن که همگی در ارتفاع بالای ۶ هزار متر واقع شده اند، نگذاشته است.

مناطق دست نیافته ای در "گرینلند" و قطب جنوب در رتبه سوم این مناطق قرار دارد .

در رتبه چهارم "آخرین محلهای" زمین در زیر زمین واقع شده است. این محل، بزرگترین غار انگلیس است که با نام "تیتان" شناخته می شود و در "دربی شایر" واقع شده است. این غار در سال ۱۹۹۹ کشف شد و از آن زمان تاکنون غارنوردان هنوز راهی برای رسیدن به اعماق آن پیدا نکرده اند. این غار در زمانی کشف شد که تصور بر این بود هیچ حفره ناشناخته ای در روی زمین وجود ندارد.

در رتبه پنجم آخرین محل زمین بیابانی به مساحت ۵۰ هزار کیلومتر مربع در نزدیکی دریای آرال است. در حقیقت این بیابان تاکنون در هیچ نقشه جغرافیایی مشخص نشده است و تنها یک تصویر ماهواره ای از آن وجود دارد.

در رتبه بعدی این رده بندی، منطقه ای در پاراگوئه قرار گرفته است. در این کشور منطقه ای در آخر دنیا وجود دارد که محلی در حدود ۱۰۰ کیلومتر است و در آن گروهی از انسانها زندگی می کنند که تا قبل از سوم مارس ۲۰۰۴ هرگز کسی آنها را ندیده بود. در این سال دانشمندان تصمیم گرفتند برای شناسایی اعماق جنگلهای پاراگوئه وارد این منطقه شوند و در کمال شگفتی گروهی از انسانها را شناسایی کردند که هرگز با مناطق متمدن زمین هیچ تماسی برقرار نکرده بودند. به این گزارش باید احتمال نزدیک به یقین وجود قبایل ناشناخته در سوماترای اندونزی، مناطقی از ناناووت (نزدیک قطب شمال) ، ممنطقه مرکزی قره قوروم و شاید در بعضی از جزایر کوچک بخش جنوبی اقیانوس آرام را اضافه کرد. در ایران نیز گفتنی است که اواخر دهه شصت، یعنی کمتر از بیست سال پیش در منطقه هوفل پلنگی چهار محال و بختیاری مردمی پیدا شدند که در عصر پارینه سنگس به سر میبردند ، یعنی در غارهای سنگی زندگی کرده، هنوز به کشف آهن نرسیده و از ورود دین اسلام به ایران اطلاع نداشتند. تا چهار سال پیش منطقه ریگ جن در جنوب شرق دشت کویر ایران نیز منطقه ای بود که هنوز هیچ انسانی از ان عبور نکرده بود.

واما تصویر این مردمان آمازون که وحشت زده با کمانهای چوبی شان به سمت هواپیما تیر می اندازند. . . برای من نمادی است از آخرین روزهای بکارت و معصومیت زمین . . در این روزها لحظات طولانی به این عکسها خیره مانده ام. آنجا هستند، بی هیچ اطلاعی از آنچه که جهان و تمدم ماست . . . بی کوکاکولا و اینتر میلان . . بی تام کروز و حافظ . . بی مسابقات یورو ۲۰۰۸ و بی دغدغه انتخابت بعدی . . هر انتخاب و هر انقلاب بعدی . . اما به زودی خوابشان آشفته خواهد شد . . چون تمدن کشفشان کرده است . . استرس، استامینوفن و دیازپام به زودی آغاز میشود . .